Het komt ook dagelijks voor dat er direct door kinderen hier in huis wordt gevraagd waar hun schoenen liggen,of waar het huiswerk is, waar de knuffels liggen en heel vaak betrap ik mezelf erop dat ik al antwoord heb gegeven voordat zij hun vraag af hebben gemaakt......hoe bizar?!
Mijn man gniffelt naast me op de bank en zegt "laat het los! Is hun probleem!" Ja dat is de makkelijkste weg (zo zou het moeten zijn) Maar mijn weg gaat anders........Ik zie ook altijd alles overal liggen en denk dan huh wat doet die schoen nu weer in de keuken? Oh, daar ligt een knuffel onder de bank.....is vast kwijt....He, een huiswerkmapje.....zal ik het klaar leggen op zijn stoel?
Ik ben zo in mijn hoofd dus de hele dag bezig met van alles en nog wat.......heel vermoeiend en daar ben ik nu pas achter door mijn burnout. Nu pas realiseer ik me wat een denkwerk ik de hele dag op me af laat komen en dan daarnaast nog kunnen werken en ontspannen......ppfff tja lastig dus....
Maar goed nu dus de truc om het af te leren.......wat een giller.......dat lukt me nooit!
Manlief antwoord vaak op zo'n vraag van de kids: "Waar jij het gelaten hebt!" Reactie van kinderen is dan meestal een boos oog naar papa en een vragende blik naar mij....en ik denk dan alleen maar "Ja ik weet het, ik weet het, het ligt daar" alsof ik er een magnetron mee zou kunnen winnen, bijna blij enthousiast floept het antwoord eruit!!
Ik maak mijn kinderen hiermee lui en niet in staat om zelf oplossingen te bedenken, ik weet het, heb ook vaak alweer spijt zodra ik het eruit heb gefloept.....maar ja dan is te laat......en die magnetron?? Noppes, je krijgt er niets voor...............niet eens een "dank je mam"
Hoogtijd dus................loslaten!!!!
