maandag 1 juni 2015

Rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan.......

Herman van Veen had het al snel door......wat een prachtnummer......niet in de zin van 
"o, wat klinkt dit lekker in het gehoor, hier ga ik eens even lekker voor zitten met een kop thee in de hand en luister naar de heerlijke prachtige tekst" .......o nee, zeker niet!!! Maar het is wel pakkend, die tekst en zoooo waar.....


opzij opzij opzij
maak plaats maak plaats maak plaats
we hebben ongelofelijke haast
opzij opzij opzij
want wij zijn haast te laat
we hebben maar een paar minuten tijd                

we moeten rennen springen vliegen duiken vallen opstaan en weer doorgaan
we kunnen nu niet blijven we kunnen nu niet langer blijven staan

een andere keer mischien
dan blijven we wel slapen
en kunnen dan mischien als het echt moet
over koetjes, voetbal en de lotto praten
nou dag totziens adieu het ga je goed

we moeten rennen springen vliegen duiken vallen opstaan en weer doorgaan
we kunnen nu niet blijven we kunnen nu niet langer blijven staan

Al sinds mensenheugenis is men volgens mij al druk met van alles bezig, men wil van alles op de hoogte blijven, moet altijd maar bereikbaar zijn, wil altijd weten waar de rest uithangt en wil ook vooral meerdere dingen tegelijk kunnen doen........maar dit houdt niemand vol!!! Het is ook gewoon geen doen! Wie kan er nu echt een telefoongesprek voeren in de auto of op de fiets en dan ook nog écht verantwoord het verkeer om zich heen in de gaten houden?! Of achter een bureau een telefoongesprek voeren en dan tegelijkertijd een email foutloos beantwoorden?!
Nou mij is het in ieder geval niet gelukt!!!! Ik dacht altijd wel dat ik het kon , dat "multitasken", maar die illusie is inmiddels uit het hoofd verbannen

Altijd was ik met meerdere dingen tegelijk bezig, maar achteraf bekeken was er nooit iets effectiefs van terecht gekomen, half werk.......halve kracht......half aandacht......of eerlijk gezegd.....géén aandacht....

Vooral mijn kinderen hebben hier veel onder moeten lijden......als ze iets aan mij vroegen dan bleef ik naar het beeldscherm staren en emails beantwoorden en gaf ik halfslachtig antwoord op hun vragen.........terwijl mijn hoofd dan natuurlijk overuren maakte met hersenspinsels als "wat was de vraag nou precies? wat heb ik daarop geantwoord? ben ik het daar eigenlijk wel mee eens? klopte het nu wat ik diegene net heb gemaild?"
Zonde van de tijd, want hier gaan ondertussen enorm veel minuten overheen.

Mindfulness heeft mij geleerd dat je je aandacht moet verdelen......kijk je kind aan die iets komt vragen, luister actief naar wat er gezegd word, draai je weg van het scherm waar je op dat moment mee bezig bent en dan kun je daarna weer terug draaien en je werk zonder problemen weer oppikken.


Terwijl ik bezig was met de cursus mindfulness heb ik zo veel gehuild......tjeempie het was echt confrontrerend zeg.....bleh......je rent jezelf constant voorbij zonder dat je het beseft....
leerzaam, maar eng!!!



Geen opmerkingen: