Hmm goede vraag......
Schrijven vind ik erg leuk, doe ik ook best graag. Vroeger als kind flink wat uren in de pen gekropen om mijn dagboek vol te schrijven en ik vond het heerlijk als ik in vriendenboekjes mocht schrijven......vooral die ouderwetse poezie-albums met die heerlijke kitscherige plakplaatsjes (liefst ook met glitters natuurlijk!!).....
Ik betrapte mezelf hier op toen mijn kinderen thuis kwamen uit school met zo'n vriendenboekje (of CARS of Prinsessen) Jakkes alles is al voorgedrukt!!! Je hoeft nog nauwelijks iets in te vullen......toch vond ik het wel stiekem leuk en was IK vooral degene die haar best zat te doen met plaatjes en glitters en kleurstiften om langs de randjes waar het nog enigszins kon het boekje op te leuken..........Na twee keer kreeg ik meteen een vriendenboekje in de schoot geworpen met een opmerking als "hier, voor jou" ?????? Huh??? Oeps.......sorry hihihi.....
Op het voortgezet onderwijs vond ik het ook heerlijk als we een opstel moesten schrijven voor Nederlands, lekker lange vellen vol schrijven......onderwerp maakte niet uit ik verzon er wel wat omheen.....
Tijdens de PABO periode ook nog een poging gedaan om kinderboeken te gaan schrijven, was er niet helemaal ontevreden over, maar had nooit het lef om er daadwerkelijk mee naar een uitgever te stappen (altijd smoesjes verzinnen: levert toch niets op, is geen brood mee te verdienen, je bent een van de duizendste die een stuk inleverd, zal nooit gelezen worden.......en bovendien DOODENG....hoe pak je zoiets dan aan? waar stuur je het naar toe? Internet was toen nog niet zo toegankelijk......de Gouden Gids en het grote telefoonboek waren de meest toereikende zoekbronnen, dus tja....)
Toch blijft de schrijfdrang zwieren door mijn hoofd......wel op de achtergrond, maar de laatste tijd is het mapje "schrijven" weer aangewakkerd. Ik heb de laatste tijd heel wat moeten schrijven van mijn psycholoog, hoe ik de dag doorbreng, wat mijn gedachtes zijn, waar ik over pieker, wat mijn angst is en of die angst wel/niet gegrond is.......geen leuke periode!!!! Maar dat schrijven.......dat was wel leuk!!!!
En natuurlijk blijft de vraag "wie zit hier nu op te wachten?" , maar ach wie weet kan ik je met mijn verslagen over mijn gevecht met mijn burnout, het omhoog kruipen uit het diepe dal, de draad weer op te pakken, het leven van een moeder van drie jonge kinderen waarvan de oudste zoon het asperger syndroom heeft en al begint te puberen (tjemig je bent nét 11!! NU AL?!) en mijn poging om mindfulness achtig te blijven in alle hectiek en de keuzes die ik moest maken (blijven werken of stoppen?!).......(ppfff wat een lijst haha).....inspireren en helpen bij je eigen gevecht(en) om er weer bovenop te komen en een gezond maar vooral GELUKKIG mens (weer) te worden
Ik hoop dat het helpt .........xxxx
O ja.......én ik maak tussendoor ook hier en daar wat reclame voor mijn webwinkeltje die ik onlangs ben begonnen:
vlijtig-iesje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten