Wow, dat is lekker!!!
Ik merk nu ook echt dat het langzaamaan weer wat beter gaat. De sombere blik waarvan ik elke keer zo schrok als ik mezelf in de spiegel zag, verdwijnt langzaam en ik kan mijn eigen lieve zachte blik weer even terug herkennen.....hallo daar ben je weer......waar was je nou al die tijd!?
Het op de bank blijven zitten werkt niet. Ja heel even, maar daarna komt er echt wel verveling......Het is net als met de griep, de eerste drie dagen kun je je er makkelijk bij neerleggen (tja meestal moet je dan ook wel) en beland je op de bank onder een lekker warm dekentje, maar zodra je lichaam enig teken van leven geeft dat het "wel weer gaat", kun je niet wachten om weer iets te doen. Je wilt weer naar buiten, boodschappen doen, sporten, werken, je leven weer oppakken. Bezig zijn, je nuttig voelen. Dat is een drang die diepgeworteld zit en die gevoed wil blijven worden.
Door toch dingen te blijven doen (of in mijn geval weer te gaan doen) merk ik toch wel dat dat inderdaad zo werkt. Ik zie er vooraf erg tegenop, zie direct beren lopen op alle wegen die ik wil gaan bewandelen, wordt alleen al aan het idee erg moe en toch......huh heb ik dat allemaal vandaag gedaan?? Ja en ik heb nog energie over ook!!! OK maar dat was vast toeval...
Nee hoor, de keer daarna ging het net zo makkelijk.....wat een fijn gevoel. Het idee dat je je leven weer een beetje terug op de rails krijgt!!!!
Wat een fijn lichtpuntje....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten